Dag 19

Vanmorgen opgestaan en de was gedaan. Door het warme weer zweten we veel, is er veel stof en zijn de kleren dus snel vuil! Water uit de waterput halen met een emmer aan een touw,... maar de waterput is nagenoeg leeg zodat het lang duurt vooraleer we telkens met kleine beetjes een hele emmer kunnen vullen!

We namen vandaag nog eens de

glittertattoos mee om in de kleuterklasjes waar we dit nog niet hadden gedaan te doen! Lien, Rik en Lisse zetten samen wel 70 tattoos! Daarna verdeelden we nog de laatste spulletjes die we uit België meebrachten in de klasjes! Ze waren er heel blij mee!

Dan was het moment gekomen om de voetbaldoelen te gaan halen! We hadden ernaar uitgekeken! Sammy had aan de jongens van form 2 gevraagd of er een 8-tal jongens wilde meegaan... maar IEDEREEN wilde mee... en dat gebeurde dan ook!

De jongens waren super-enthousiast! Aangekomen bij de “doelen-maker” gingen ze onmiddellijk aan de slag! Het was ongeveer 1km wandelen tot aan de school, voor die gasten geen probleem, hoe korter bij de school ging het tempo alleen maar hoger, ze liepen aan het einde zo snel dat zelfs Rik het moeilijk had om voor hen op school te zijn (terwijl hij de goal zelfs niet moest dragen)!

Het is een echte aanrader op het bijhorende filmpje op deze blog eens te bekijken: dankzij de financiële giften van velen van jullie hebben we deze doelen kunnen financieren en kunnen we jullie dan ook de aankomst laten zien! De hele school stond echt op stelten! ON-GE-ZIEN!!

We genoten er echt van hoe enthousiast echt alle kinderen waren!! De netten werden geïnstalleerd en de aangekochte ballen werden opgepompt! Er werden al enkele penalty’s genomen... een echte meerwaarde voor deze school en de kinderen, want voor het eerst zien we tijdens de break dat de kinderen wat meer georganiseerd spelen (en dus ook minder agressief zijn)!

Morgen heeft Sammy een schooltoernooi voetbal georganiseerd om het einde van onze vrijwilligersperiode te vieren! Alle kinderen mogen om beurt een korte wedstrijd spelen samen met de leerkrachten... dat beloofd! Er werd een kruiwagen met houtskoolstof aangeleverd op school! Blijkbaar worden daarmee morgen de lijnen getrokken! Het beloofd weer een bijzondere dag te worden!

Na schooltijd, het was heel warm vandaag, zijn we iets gaan drinken bij OBI’s, een pub in Senya. We deden dat samen met Céline. We speelden daar UNO!

Nog 2 nachtjes slapen bij Grace voor onze rondreis start... het gaat allemaal zo snel... de laatste was is gedaan en droog en we bekijken al hoe we inpakken voor de rondreis,...

de tijd vliegt voorbij...

We zijn ontzettend blij met onze positieve ervaringen van vandaag! We mogen fier zijn op wat we op 3 weken hebben kunnen doen, mede dankzij de vele spullen en centen die we hebben kunnen inzamelen en hebben kunnen gebruiken en uitdelen!

Dag 18

Wat een warme dag vandaag! Geen wolkje in de lucht, de zon op zijn felst! Vandaag hebben we gezweet!

Gisterenavond was Gloria gestart met het vlechten van Lisse haar haren! Dat was nog niet helemaal klaar geraakt. Daarom bleef Lisse vanmorgen thuis en heeft Gloria haar haren ingevlecht! Samengeteld toch ongeveer 4 uren werk en stilzitten voor Lisse! Wie Lisse kent weet dat dat niet haar beste kwaliteit is,... gelukkig mag het resultaat gezien worden! Ze is ontzettend fier met haar nieuwe “coup”! Ze paradeert door Senya alsof ze de queen is; iedereen vindt het ook geweldig en Lisse geniet van de aandacht!!

Vandaag werkten Lien en Lene in klas 1met de loom-bandjes! Deze keer was de juf in de klas gebleven en is het wel een succes geworden! Alle kinderen van de school komen aan Lien haar mouwen trekken om haar in hun klas te krijgen voor de loombandjes (dat noemen ze dan ‘slachtoffer van je eigen succes’). Voor de computerklas, waar dus nog geen computers staan, hebben we vandaag een filmpje opgenomen met de directeur de headmaster en enkele leerlingen! Rik wil die filmpjes gebruiken om in België aan zijn werkgever computers te vragen (die om de 4 jaar vervangen worden). Misschien zijn er onder de bloglezers nog mensen waarvan de werkgever de computers vervangt... Ook een beamer/projecten is nog nodig om goed ICT-les te kunnen geven! Momenteel krijgen de leerlingen computerles zonder computer, dus enkel uit een boek! Leg dan maar eens uit wat een ‘file’ of een ‘extensie’ is!?

In de namiddag zette Lien en Lene in het klasje van madam Suzy de glittertattoos! De kindjes luisteren echt al heel flink naar Lien en Lene. De kinderen glunderden! Na de glittertattoos zijn Lien en Lene ook nog mandala’s gaan kleuren in klas 1 omdat de leerkracht vroeg naar kleurplaten! Dat was een succes! De kinderen kijken op hoe mooi Lene kleurt! Lene heeft haar mandala aan de juf gegeven, die zo blij was als een klein kind.

Het blijft soms moeilijk om alles te doen in al de klassen. We maken keuzes in wat we doen in nursery, primary, class...maar de leerkrachten en kinderen willen graag alles! 3 weken is dus echt te kort en doet je soms kinderen ‘verdriet’ door nee te zeggen als ze vragen om in hun class te komen loomen.. Daarom overwegen we om volgend jaar een volledig schooljaar te komen....Hahaha..grapje hoor!

De nieuwe vrijwilliger Elena (uit Leuven) die gisteren bij Grace gearriveerd was, is vandaag meegegaan naar de school met ons. Ze kan pas morgen starten in het health-center! Elena, Lisse en Rik gaven in de namiddag ‘volunteer-hour’ in klas 4. Ze namen de parachute mee en dat was een succes! Door het warme weer was er wel heel veer stof en zand dat opwaaide met de parachute, maar dat deerde de kinderen niet! We konden heel wat oefeningen doen! Ze beginnen ons beter te kennen en beseffen ook dat we met een activiteit stoppen als ze niet luisteren! Dat is een heel andere manier van werken dan met een stok te slaan...

Na schooltijd zijn we met Sammy nog naar de voetbaldoelen gaan kijken, ze zijn namelijk klaar! Ongelofelijk dat ze op tijd zijn!!! Ook de netten voor de doelen zijn aangekomen en de voetballen ook! De voetbaldoelen staan op ongeveer 1km van de school! Rik vroeg aan Sammy hoe die doelen nu op school gaan geraken! Oei... nog niet over nagedacht... Sammy gaf aan dat we morgen voormiddag wel met de jongens van form 2(16 jaar) de doelen te voet gaan halen! Dat zal een ontzettend leuk zicht zijn om 2 voetbaldoelen door de straten van Senya te zien verplaatsen! We kijken er al ontzettend naar uit!! We zullen morgen zeker filmpjes maken van dit ‘event’!!

Dag 17

Deze ochtend alle hens aan dek want we moesten naar een feest van Grace haar familie! Het startuur was volgens iedereen anders...

Om 9u begon Grace ons op te jagen dat we ons moesten douchen en ons Afrikaanse kledij moesten aandoen want om 10u zou het starten. Wij waren op tijd, Grace nog niet. Om 10.15 kwamen Tina, Dennis en William aan met een nieuwe vrijwilligster uit Leuven. Zij studeert geneeskunde en komt 1 maand werken in het Health Hospital in Senya. (Lene en Lisse hebben haar ingelicht over alles hier in Senya alsof ze hier al jaren wonen, grappig om te horen!)

Tina zette ons af aan het tankstation en daar moesten we wachten op Grace, want ze had eenmeeting in het ziekenhuis. Het was ondertussen half 11...eventjes wachten op Grace werden uiteindelijk 2uur. Aan die tijd en onduidelijkheid van de Ghanezen kunnen we maar moeilijk wennen...gewoon relax en zitten wachten voor uren.... dagelijkse kost!

Na 2 uren wachten gingen we dus gewoon naar huis om te lunchen! Niet te geloven?!

Na de lunch zijn we dan naar de ceremonie gegaan. Weeral zitten, wachten en luisteren naar teksten en verhalen waarvan we niets begrijpen. Sammy is bij ons komen zitten om wat uitleg te geven maar eigenlijk begrijpen we er nog niet zo heel van, haha! Het zou gaan over het ‘bepalen’ van de nieuwe chief in Senya. De chief is de burgemeester van de stad! Er zijn hier geen verkiezingen zoals in België; hier zijn 3 grote (rijkere) families die om beurt een chief kunnen aanduiden uit hun familie. De chief blijft dan zijn rol vervullen tot aan zijn dood!!! De ‘huidige chief’ is 22 jaar geleden omwille van problemen met de overheid naar Canada vertrokken en recentelijk teruggekeerd! Hij leeft nog, dus Senya heeft al 22 jaar geen operationele chief! Die man eist nu zijn rol terug op maar de 2 andere families zijn daar op tegen! Een van die 2 families is die van Grace. De 2 protesterende families hebben zich vandaag verenigd!

Het is dus een diplomatisch statement geweest ten opzichte van de andere familie van de chief! Al de ‘stamhoofden’ van de verschillende regio’s in Senya zijn dus samen vandaag! Het zou dus kunnen dat Albert (haar zoon, directeur van het weeshuis) chief kan worden...laten we dat maar niet hopen! Wordt alleszins vervolgd... maar niet meer deze week...

Na de ceremonie is er niet meer zoveel gebeurd. Lisse is met Gloria nephaar gaan kopen zodat ze lange vlechtjes kan laten zetten in haar haren. Nadien zijn de dames naar de markt gegaan voor ananas, extra stoffen en dan direct door naar de naaister.

Een belangrijke dag vandaag voor Senya, maar voor ons een rustig (met momenten saai) dagje.

Dag 16

Deze ochtend weer vroeg uit de veren voor onze laatste werkweek in de school. Hoe snel ben je toch gewend aan een beetje luxe van afgelopen weekend. Deze ochtend terug wassen met de emmer en geen verse ‘pineapple juice’.

Terwijl we ons wassen is Janet aangekomen met onze kleedjes! En ze zien er fantastisch uit! Lien, Lene en Lisse hebben ieder 2 kleedjes en Rik heeft een broek en hemd. Allemaal in de mooie felgekleurde, Afrikaanse stoffen! Wel nog even geduld voor de foto’s. We hadden nog wat stof over en daarvan gaat Janet tassen maken en een wikkeldoek voor op het strand.

Op school aangekomen gaat Rik examens typen voor class 3 en Frans. De 2 nieuwe computers waarover we vorige keer hadden geschreven zijn dus wel gedoneerd. Eentje staat ondertussen in het huis van de eigenaar.... Heel vlot lukt het typen niet want het is qwerty...

Lene is met Céline de kinderen aan het aankleden in nursery 1 en nadien gaat ze mee naar huis omdat Céline daar gaat typen. Lene mag van ons mee maar moet dan wel onze was doen (een beetje werken hé, haha)

Lien en Lisse gaan helpen in KG1 en doen daar verder schrijfoefening en nadien doen ze buiten bewegingsoefeningen van bodymap(Lien gebruikt dit ook op haar school in Tongeren). Wat een verschil! De kinderen zijn hier super lenig en kunnen alles vlotjes uitvoeren. De kinderen zijn natuurlijk gewoon om op blote voeten rond te lopen, te klauteren en te klimmen,... het zijn soms echte aapjes hoe ze overal aan hangen! Lisse doet alles superenthousiast voor, ze krijgt van Madam Suzy op het einde dan ook een ijsje!

Madam Suzy vraagt aan Lien om nog eens een verhaal te lezen en kleurplaten te maken...

we vragen ons af wanneer we alles nog gaan doen! De weken vliegen hier voorbij... Over 1 ding zijn we duidelijk..3weken is veel te kort om gestructureerd iets te doen in de klassen. We hebben nog heel wat dingen op de planning staan zoals grimeren, glittertattoos, visjes in nursery 1, verhaal van Rikki, loombandjes, de parachute,frisbee,... en op vrijdag organiseren we een voetbalwedstrijd met de nieuwe voetbalgoalen en ballen! Dus tijd te kort en morgen (dinsdag) gaan we ook nog eens niet naar school omdat er feest is van Grace!

We kregen een uitnodiging van de shelter Spirrow Home (ook te volgen via Facebook) om de verjaardag van een kindje en een huismoeder te vieren! We hebben nog wat ingezamelde spulletjes die we er kunnen afgeven! Bij ons vorige bezoek hebben we gezien dat ze maar heel weinig speelgoed hebben. De kindjes van het weeshuis zijn echte schatjes... ontzettend dankbaar voor elke kleinigheid die ze krijgen. Lisse had voor elk kindje een loombandje gemaakt, daar waren ze al ontzettend blij mee! We hadden verder nog volgende ingezamelde spulletjes bezorgd: pennenzakjes, stylos, latjes, mandala-kleurboekjes, tekenboekjes, haarspeldjes, voetbal-shirts, frisbees, springtouwen, enkele kleine gezelschapsspelletjes (uno, memory,...), springelastiek,... de kinderen waren in de wolken,... bekijk zeker onze foto’s om het geluk een beetje mee te ervaren! We gaven aan het weeshuis ook een manueel oplaadbare lamp, die hadden we aangekocht met het geld dat we van donaties gekregen hadden! Wanneer de elektriciteit er ‘s avonds uitvalt (en dat gebeurt dagelijks voor enkele uren) is er totaal geen licht! Dat is dus ook een fantastisch geschenk voor hen!

We kwamen goedgezind terug naar huis waar Grace een heerlijk avondmaal bereid had: een soort quiche met groentjes eieren, vlees,... wel heeeeel spicy, maar naar ghanese norm dus NIET spicy!

De was die Lene had gedaan deze voormiddag hing nog op de draad, nog niet droog. We laten hem deze nacht gewoon hangen, minimum temperatuur is 22graden ‘s nachts!

Zondag dag 15

Lekker geslapen in een kamer met airco! We stonden relaxed op om enkele gezelschapsspelletjes te spelen op een hele leuke plek: een huisje op het water tussen de krokodillen! Er was iemand in het meertje aan het "vissen"; veel te dik visdraad en een omgeplooide nagel,... geen hengel, enkel draad!?

Een heerlijk ontbijtje met versgeperst ananassap en verse smoutebollen: Lene heeft er wel 5 gegeten! Dan hebben we onze rugzakken gepakt en uitgecheckt! Het was een leuke tijd in Hans Cottage Botel. Onze taxichauffeur was netjes op tijd, we moesten nog geld afhalen in de stad, niet alle banken hebben maestro, na 4 banken proberen, gelukkig toch eentje gevonden waar we 'vers' geld konden ophalen! We bezochten in Cape Coast het Castle. Dit werd gebouwd in 1643 door de Britten als uitvalsbasis om Gold Coast (zoals Ghana toen genoemd werd) te ontginnen. Het diende niet alleen om goud en ivoor naar Europa te brengen, maar ook om slaven te verschepen. We bezochten de kerkers, de cellen, we zagen hoe de slaven op de schepen moesten doorbrengen... ongelofelijke wreedheden hebben zich toen afgespeeld!

Het was al tegen 13u toen we uit het Castle kwamen. Even verderop langs de kust lag een leuk restaurantje, we waren getipt door onze collega-vrijwilligers Paula en Celine dat het er heel leuk en lekker was! Orange-beach-resort. We kunnen dat nu dus ook beamen: de kinderen en Lien aten heerlijke pannenkoeken met vers fruit, Lene nog vanille-ijs erbij. We dronken vers ananassap... heeeeeerlijk.

Dan moesten we aan onze terugreis beginnen want we wilden graag voor donker terug thuis (bij Grace) zijn. We namen deze keer een comfortabeler transportmiddel: dat kon met een ford-busje.. iets duurder dan de trotro, maar geen gedrum, airco, sneller,... we waren blij om terug thuis te zijn en onze verhalen te kunnen vertellen aan de anderen. We beseffen wel dat onze laatste week nog lastiger zal worden, hoe meer naar het noorden, hoe slechter de wegen, hoe armer de mensen, hoe moeilijker om voedsel te vinden dat met proper water wordt klaargemaakt.... we hebben ook nog enkele dagen in de laatste week dat we geen slaapplaats hebben, dat wordt ook nog heel spannend!

We vinden het super om te horen, te zien, dat jullie onze blog lezen... fijn om te weten! We doen ons best om dit vol te houden tot het einde.

Vrijdag en zaterdag ( dag 13 en 14)

Vrijdag:

Vandaag zijn we niet naar school gegaan. Het schoolvoetbalteam zou een wedstrijd spelen tegen andere scholen.

Sammy zou ons komen ophalen rond half 9! Plots stopt er de schoolbus met al de kinderen van het voetbalteam in! Hup, wij met 5 er nog bij en daar vertrekken we dan! De kinderen zijn super enthousiast en zingen de hele rit. De chauffeur van het busje maakte zelf een omweg voor de goede teamspirit! Aangekomen aan het ‘voetbalterrein’, moesten de netten nog opgehangen worden en de lijnen nog getrokken. Dat laatste was een mooi zicht! Ze hadden een lang touw dat ze spanden op de plaats waar de lijn moest komen. Er was dan een kind dat een leeg flesje gevuld had met wit zand. Dat werd dan uitgestrooid naast het touw. Het witte zand op de rode grond was goed zichtbaar. Het toernooi begon daardoor dus 1,5 uur later dan gepland (heel normaal)! Er was een heuse jury om te bepalen of de kinderen wel mogen meespelen! Niet de leeftijd bepaald dat, maar het gewicht! De spelers mochten maar 38kg wegen! Zo werden er van ons team 3 spelers uitgesloten (38,4kg, 38,6kg en 38,8) - ze gaven nochtans te kennen dat ze sinds gisterenmiddag niet meer gegeten hadden !! Helaas, ze mochten niet meedoen; dan maar drie nieuwe spelers van de school gaan halen,... weeral vertraging, nog eens het hele team op de weegschaal... enfin tegen het middaguur kon ons schoolteam dan toch beginnen met spelen. Na een halve wedstrijd stond het nog 0-0, we zijn dan voor de lunch terug naar Grace gegaan.

In de namiddag hadden we een hele onderneming voor de boeg! Weplannen een weekend naar Cape Coast en dat is ongeveer 75km! We maakten onze backpack en vertrokken! Eerst 1km stappen tot aan het taxistation. Daar namen we een taxi tot aan Akoti (dat ligt op de hoofdweg tussen accra en cape coast). Daar nemen we de trotro (de typische busjes waarmee 90% van het personenvervoer mee gebeurt). De trotro heeft plaats voor 12 personen, maar in Ghana kan daar dan minstens het dubbele in (uitgezonderd bagage, die nog eens aan de buitenkant wordt bevestigd met touwen)... we hadden er dus wel wat schrik voor! Maar gelukkig viel het goed mee! Het eerste stuk namen Lene en Lisse rustig de tijd om een dutje te doen! De trotro stopt telkens er iemand naast de weg wil meegaan. Dan kwam er vanaf Winneba een man naast Rik zitten! Het was een accountant uit Accra die had afgesproken met iemand in cape coast! Voor die 120km zou hij minstens 3 uur onderweg zijn (enkele reis). Ghanezen zijn echt heel geïnteresseerd in ons verhaal en vinden het fantastisch dat westerlingen hen komen helpen. Ze willen dan ook graag iets terugdoen in de vorm van vriendelijkheid, behulpzaamheid. In cape coast moesten we uit de trotro om naar Hans Cottage Hotel te gaan! Patrick, de accountant uit Accra stapte mee uit en regelde voor ons een goede taxi aan een goede prijs! Hij ging zelfs mee met ons met de taxi naar ons hotel om ons te begeleiden! Hij zorgde ervoor dat onze verplaatsingen voor dit weekend allemaal geregeld werden! Fantastisch... we wisselden telefoonnummers uit, als we nog iets wilden vragen of nodig hadden, mochten we hem altijd bellen!

Fantastisch!

We hadden 2 kamers met airco geregeld! Zo hoefden we onze clamboes niet mee te nemen. (Een kamer voor 4 personen had geen airco.) We hadden reuze honger gekregen! In het hotel is een restaurant dat gekend is bij alle toeristen! Heerlijk eten! Lien en Lene bestelden een pizza, Lisse spaghetti en Rik vis met frietjes! We moesten een uurtje wachten vooraleer de borden op tafel stonden, maar dat maakte het eens zo lekker! We genoten van het eten!! We speelden nog een gezelschapsspel en gingen slapen want het was al donker geworden.

Zaterdag:

Om 7uur opgestaan en een duikje genomen in het zwembad van het hotel. Niet verwarmd, maar de buitentemperatuur is 24 graden dus kou hebben we niet! (Het blijft hier eigenlijk dag en nacht dezelfde temperatuur - tussen 22 en 28 graden). Dan een heerlijk ontbijtje met verse ananas en pancakes... jammie!! Onze taxichauffeur was echt op tijd (tegen alle ghanese tradities in), hij moest nu zelfs op ons wachten, Haha...

We gingen naar Kakum National Parc. Dit is een stukje regenwoud waarin toeristen een canopy walk kunnen maken boven de boomtoppen! Heel grappig hoe men hier samenwerkt! Voor de tickets moet je eerst naar een dame in de ene hoek gaan, die schrijft op een blaadje met hoeveel personen (volwassenen en kinderen) je de canopy walk wilt doen. Ze stuurt je dan naar een andere hoek, daar zit een man waaraan je moet betalen. Die geeft je een betaalbewijs, waarmee je naar een andere dame in een andere hoek moet. Deze dame zet dan een stempel op het betaalbewijs. Dan wordt je naar de startplaats van de canopy walk gestuurd. Daar is een lokaaltje waar iemand de betaalbewijsje opvraagd en alles noteert in een boek!!! Ieder zijn job zeker ???

Enfin, we worden door een gids doorheen het national parc geloodst gedurende ongeveer 1km.

Het pad gaat stijl bergop, maar de gids houdt een stevig tempo... we komen aan bij de canopy, een hangbrug van 350m boven het regenwoud! Hoogtes tussen 11 en 40m boven de grond. Er had maar 1 iemand hoogtevrees; maar de gids gaf aan “don’t be silly, you’re a man”, daar stond Rik dan met klamme handjes... Lene en Lisse vonden het geweldig! Ze wiebelden zelfs extra met de hangbrug, zodat papa nog meer schrik kreeg. Mama kon niet genoeg foto’s nemen. Als jullie dachten dat ze in België al veel foto’s maakte, dan hadden jullie eens de op canopy moeten staan!!

We survived stond op het bord op het einde van de tocht, en dat kon je voor Rik letterlijk nemen! We kochten een kokosnoot die ze voor ons openden, heerlijk om te proeven!

Terug in Hans Cottage Hotel was het weer tijd voor een heerlijke maaltijd,... echt moeilijk om van de kaart te kiezen als alles lekker is... het ging zo: “als ik nu dit kies dan neem ik straks dat, of zou ik toch...”.

We speelden nog een gezelschapsspel tussen onze bestelling en het brengen van de borden... tijd genoeg!

Niks gepland namiddag... er zijn wat faciliteiten in het hotel die we benutten: ECHTE krokodillen om aan te raken, een boottochtje op het meertje waarin de krokodillen zitten en zicht op bomen met ontelbaar nesten van “river-birds”. Daarna gaan Lene en Lisse nog wat in het zwembad spelen en drinken Lien en Rik een koffie aan de bar (klinkt toch geweldig in Ghana!).

Een rustige namiddag afgesloten met nog wat gezelschapsspelen en een lekkere warme douche! Heerlijk na 2 weken!

Dag 12

Dag 12

Onze was is droog....jeeeeejjj...eindelijk! Amaai, wat zijn we toch gewend aan een wasmachine en droogkast!

Lene en Lisse staan de laatste 2 dagen enthousiaster op! Lene heeft een klik kunnen maken in haar hoofd en dat zien we duidelijk! Ze neemt in de klassen initiatief, ze loopt niet meer steeds langs ons op de ‘speelplaats’ maar neemt kindjes onder de arm en wandelt er mee rond! Ze kan kordater zeggen als de kinderen moeten stoppen.

Lene en Lisse beginnen ook meer Engels te spreken, zalig om te horen.

Ook het eten...ze proeven en eten meer. We belonen ze ook wat vaker met frisdrank (heerlijke sprite) en koekjes! Grace doet ook al de moeite van de wereld om eten te maken dat ze graag hebben. We mogen in onze handjes klappen met zo een lieve gastmama!

Op school was het vandaag druk! In de klassen zitten ze gemiddeld met 40 kinderen (wat soms kan oplopen tot 50!) Niet simpel om aan zo een bende les te geven.

Na de lunch is Lien nog wat gaan helpen bij de kleuters. Hun bord is niet geverfd maar maken ze zwart door: oude batterijen kapot te gooien en de inhoud te mengen met water. Zo krijg je een zwarte brij die ze uitsmeren en een nachtje laten drogen. Maar inderdaad, krijtbordverf zijn we hier nog niet tegen gekomen! Rik heeft in de voormiddag Franse les gegeven aan 3 klassen en in de namiddag is hij gestart met het intypen van examens voor de leerkrachten!

Het hele jaar heeft Paula ( een vrijwilligster) hier ICT moeten geven zonder computers want er was geen geld voor! Nu dat de examens moeten ingetypt worden staan hier vandaag plots 2 splinternieuwe computers! Waar komt dat geld nu plots vandaag? Moeilijk te begrijpen dat er voor de kinderen geen computers zijn en nu plots voor de leerkrachten wel (want examens niet op tijd ingetypt minder loon)! We kunnen alleen maar hopen dat ze nadien voor de kids gebruikt worden. We gaan dit zeker navragen bij Semmi.

Na school kijken we nog even naar een volleywedstrijd: leerkrachten (mannen) van onze school tegen mannelijke leerkrachten van andere scholen.

Dag 11

Dag 11 (woensdag)

Gisterochtend nog maar eens de was opgehangen voor het ontbijt enhopelijk deze middag droog!

Na het ontbijt kwam de naaister nog eens langs om de kleedjes van Lene en Lisse een beetje ruimer te maken want ze zaten nogal strak als de meisjes gingen zitten. Ook heeft de naaister de stoffen meegenomen om 2 kleedjes en een doek te maken voor Lien. Hier zijn zoveel mooie stoffen dat je naar huis zou kunnen gaan met een nieuwe garderobe! Van de overschot van de stoffen laten we mooie tassen maken. Een kleedje laten maken kost ongeveer 20 cedi (:6=3,33 euro :-) en de stof voor ong 3 meter is 30 cedi (5 euro)! Voor 8 euro heb je hier dus een kleedje met voering, rits en op maat gemaakt! Als we de kleren hebben, zullen we eens poseren voor het fototoestel.

Op school aangekomen hebben we in nursery 2 het programma van de rainbow fish gedaan! Al de leerkrachten komen vragen voor ‘the fish’. Waarschijnlijk omdat dan de klassen wat meer aangekleed zijn, want buiten de vissen hangt hier niets aan de muren! Leerkrachten willen ook gewoon dat wij in de klas staan zodat zij niets moeten doen en wat kunnen ‘hangen’. Het is wel fijn om te zien hoe de kinderen genieten van het verhaal. Prentenboeken hebben ze hier niet op school, dus als we vertrekken laten we de prentenboeken hier.

Na ons mislukte poging van de loombandjes gisteren komen de leerkrachten (vooral de jonge meisjes) Lene en Lisse overvragen voor armbandjes voor henzelf! Ze zijn eigenlijk nog erger dan de kinderen. Lene moet er niet 1 maar 4 ?per persoon maken! Als de kinderen niet het goede voorbeeld krijgen, hoe kunnen we dan van hen verwachten dat ze niet zoals ‘wolven’ reageren?

Plots komt de Pastor (grote baas van de school) de klassen binnen. Hij roept namen af en die kinderen moeten verzamelen voor de ‘office’. Hij laat me weten dat dit kinderen zijn die de ‘schoolfee’ niet betaald hebben! Ik kijk naar buiten en zie meer dan 200 kinderen staan! Al deze kinderen worden aangesproken door de pastor (waarom het geld niet is betaald) enzelfs een kind heeft kletsen gekregen. Ze worden naar huis gestuurd om geld te halen (de lonen van de leerkrachten worden ook betaald van dit geld) Pas als er geld is mogen ze terug komen!

In een klas van 32 zitten er plots nog maar 5!

Na de break is Lien terug in KG1 les gaan geven ivm naam schrijven. Madam Suzy had 12 kindjes apart gezet zodat Lien deze kinderen gerichter kon les geven. Het was een leuke ervaring en de kinderen waren weliswaar stil (dankzij de stempels). Madam Suzy is een leerkracht die niets eist, dankbaar is voor alles...aangenaam om bij haar in de klas te staan!

We wandelen terug naar Grace voor het middageten en hopen op een lekkere lunch (bol rijst en vis in een soort tomatensaus). Na de lunch gaan we niet meer terug naar school. Lien doet de was (alweer) en voor Rik komt de kleermaker langs om zijn maten op te nemen voor een hemd en broek.

In de latere namiddag gaan we met Semmi naar de haven van Senya.

We overwegen om te starten met een ‘income generating activity’ waaraan we ook nog eens eens educatief project aan kunnen koppelen. Senya is een vissersdorp; het hebben van een vissersboot, zou een maandelijks inkomen kunnen genereren voor de school. Maar starten met zo een project vanuit België vraagt heel veel navraag en werk, dus we houden jullie op de hoogte indien we hiermee verder gaan!

In de haven zijn we dus gaan kijken naar verschillende boten, gepraat met mensen (iemand die een boot heeft en vissers aanneemt, het hoofd van de school,...). Iedere Ghanees die we spreken is enthousiast, maar iemand vinden waarbij we vertrouwen hebben, is moeilijk op 3 weken tijd! Belangrijk is ook dat de mensen hier een plan kunnen opstellen, en laat dat laatste nu net zeeeer moeilijk zijn in Ghana! Als er geld mee gemoeid is, zijn ook de volwassenen “wolven”!

Ook het project van het sponsoren van een kindje dat niet naar school kan wegens armoede blijft rondspoken in Lien haar hoofd! Semmi heeft ons de kosten voor een hele schoolloopbaan gegeven maar ook daar moeten we navraag doen omdat we zeker willen zijn dat het geld naar het kindje gaat en niet in iemand zijn persoonlijke zak! En alleen voor school en niet voor eten, ziekenhuiskosten,...want dan kan je bezig blijven.

Na deze vermoeiende namiddag hadden we wel iets speciaals verdient: etentje met de andere vrijwiligers in Tom’s garden! Een Duitser die al 20 jaar in Ghana woont en een gezellig restaurant heeft! Aan de vuurschaal aten we pizza, frieten, ...dronken we frisdrank! Het was een heel gezellige avond en heerlijk om nog eens ‘Europees’ te eten!

Met Lisse haar uitslag gaat het iedere dag wat beter. Ze krijgt cortisone zalf en antibiotica! Binnen 4 dagen moet het volledig weg zijn normaal!

Misschien ook goed om eens te laten weten wat we voorlopig met jullie giften hebben gekocht:

• prentenboeken in het Engels
• Wereld atlas met poster
• Grimeer materiaal
• Glitter tattoos
• Speel parachute
• Wit papier voor de school
• Lampjes van de decathlon (Grace is hier zooo blij mee want de stroom valt vaak uit!)
• Lamineer toestel en hoezen (Semmi is hier volop mee aan het experimenteren...fijn om te zien!)
• 2 voetbal goalen (ze zijn hier in Senya besteld, normaal worden ze donderdag geleverd)
• Ijsjes voor de kinderen in het weeshuis

De spullen van ons inzamelmoment worden iedere dag met mondjesmaat uitgedeeld in de school (niet alles in 1 keer want dan is volgende vrijdag misschien alles al stuk) en een stukje in het weeshuis. We houden ook nog een deel over voor onze rondreis en de projecten in Kpando.