Vrijdag:

Vandaag zijn we niet naar school gegaan. Het schoolvoetbalteam zou een wedstrijd spelen tegen andere scholen.

Sammy zou ons komen ophalen rond half 9! Plots stopt er de schoolbus met al de kinderen van het voetbalteam in! Hup, wij met 5 er nog bij en daar vertrekken we dan! De kinderen zijn super enthousiast en zingen de hele rit. De chauffeur van het busje maakte zelf een omweg voor de goede teamspirit! Aangekomen aan het ‘voetbalterrein’, moesten de netten nog opgehangen worden en de lijnen nog getrokken. Dat laatste was een mooi zicht! Ze hadden een lang touw dat ze spanden op de plaats waar de lijn moest komen. Er was dan een kind dat een leeg flesje gevuld had met wit zand. Dat werd dan uitgestrooid naast het touw. Het witte zand op de rode grond was goed zichtbaar. Het toernooi begon daardoor dus 1,5 uur later dan gepland (heel normaal)! Er was een heuse jury om te bepalen of de kinderen wel mogen meespelen! Niet de leeftijd bepaald dat, maar het gewicht! De spelers mochten maar 38kg wegen! Zo werden er van ons team 3 spelers uitgesloten (38,4kg, 38,6kg en 38,8) - ze gaven nochtans te kennen dat ze sinds gisterenmiddag niet meer gegeten hadden !! Helaas, ze mochten niet meedoen; dan maar drie nieuwe spelers van de school gaan halen,... weeral vertraging, nog eens het hele team op de weegschaal... enfin tegen het middaguur kon ons schoolteam dan toch beginnen met spelen. Na een halve wedstrijd stond het nog 0-0, we zijn dan voor de lunch terug naar Grace gegaan.

In de namiddag hadden we een hele onderneming voor de boeg! Weplannen een weekend naar Cape Coast en dat is ongeveer 75km! We maakten onze backpack en vertrokken! Eerst 1km stappen tot aan het taxistation. Daar namen we een taxi tot aan Akoti (dat ligt op de hoofdweg tussen accra en cape coast). Daar nemen we de trotro (de typische busjes waarmee 90% van het personenvervoer mee gebeurt). De trotro heeft plaats voor 12 personen, maar in Ghana kan daar dan minstens het dubbele in (uitgezonderd bagage, die nog eens aan de buitenkant wordt bevestigd met touwen)... we hadden er dus wel wat schrik voor! Maar gelukkig viel het goed mee! Het eerste stuk namen Lene en Lisse rustig de tijd om een dutje te doen! De trotro stopt telkens er iemand naast de weg wil meegaan. Dan kwam er vanaf Winneba een man naast Rik zitten! Het was een accountant uit Accra die had afgesproken met iemand in cape coast! Voor die 120km zou hij minstens 3 uur onderweg zijn (enkele reis). Ghanezen zijn echt heel geïnteresseerd in ons verhaal en vinden het fantastisch dat westerlingen hen komen helpen. Ze willen dan ook graag iets terugdoen in de vorm van vriendelijkheid, behulpzaamheid. In cape coast moesten we uit de trotro om naar Hans Cottage Hotel te gaan! Patrick, de accountant uit Accra stapte mee uit en regelde voor ons een goede taxi aan een goede prijs! Hij ging zelfs mee met ons met de taxi naar ons hotel om ons te begeleiden! Hij zorgde ervoor dat onze verplaatsingen voor dit weekend allemaal geregeld werden! Fantastisch... we wisselden telefoonnummers uit, als we nog iets wilden vragen of nodig hadden, mochten we hem altijd bellen!

Fantastisch!

We hadden 2 kamers met airco geregeld! Zo hoefden we onze clamboes niet mee te nemen. (Een kamer voor 4 personen had geen airco.) We hadden reuze honger gekregen! In het hotel is een restaurant dat gekend is bij alle toeristen! Heerlijk eten! Lien en Lene bestelden een pizza, Lisse spaghetti en Rik vis met frietjes! We moesten een uurtje wachten vooraleer de borden op tafel stonden, maar dat maakte het eens zo lekker! We genoten van het eten!! We speelden nog een gezelschapsspel en gingen slapen want het was al donker geworden.

Zaterdag:

Om 7uur opgestaan en een duikje genomen in het zwembad van het hotel. Niet verwarmd, maar de buitentemperatuur is 24 graden dus kou hebben we niet! (Het blijft hier eigenlijk dag en nacht dezelfde temperatuur - tussen 22 en 28 graden). Dan een heerlijk ontbijtje met verse ananas en pancakes... jammie!! Onze taxichauffeur was echt op tijd (tegen alle ghanese tradities in), hij moest nu zelfs op ons wachten, Haha...

We gingen naar Kakum National Parc. Dit is een stukje regenwoud waarin toeristen een canopy walk kunnen maken boven de boomtoppen! Heel grappig hoe men hier samenwerkt! Voor de tickets moet je eerst naar een dame in de ene hoek gaan, die schrijft op een blaadje met hoeveel personen (volwassenen en kinderen) je de canopy walk wilt doen. Ze stuurt je dan naar een andere hoek, daar zit een man waaraan je moet betalen. Die geeft je een betaalbewijs, waarmee je naar een andere dame in een andere hoek moet. Deze dame zet dan een stempel op het betaalbewijs. Dan wordt je naar de startplaats van de canopy walk gestuurd. Daar is een lokaaltje waar iemand de betaalbewijsje opvraagd en alles noteert in een boek!!! Ieder zijn job zeker ???

Enfin, we worden door een gids doorheen het national parc geloodst gedurende ongeveer 1km.

Het pad gaat stijl bergop, maar de gids houdt een stevig tempo... we komen aan bij de canopy, een hangbrug van 350m boven het regenwoud! Hoogtes tussen 11 en 40m boven de grond. Er had maar 1 iemand hoogtevrees; maar de gids gaf aan “don’t be silly, you’re a man”, daar stond Rik dan met klamme handjes... Lene en Lisse vonden het geweldig! Ze wiebelden zelfs extra met de hangbrug, zodat papa nog meer schrik kreeg. Mama kon niet genoeg foto’s nemen. Als jullie dachten dat ze in België al veel foto’s maakte, dan hadden jullie eens de op canopy moeten staan!!

We survived stond op het bord op het einde van de tocht, en dat kon je voor Rik letterlijk nemen! We kochten een kokosnoot die ze voor ons openden, heerlijk om te proeven!

Terug in Hans Cottage Hotel was het weer tijd voor een heerlijke maaltijd,... echt moeilijk om van de kaart te kiezen als alles lekker is... het ging zo: “als ik nu dit kies dan neem ik straks dat, of zou ik toch...”.

We speelden nog een gezelschapsspel tussen onze bestelling en het brengen van de borden... tijd genoeg!

Niks gepland namiddag... er zijn wat faciliteiten in het hotel die we benutten: ECHTE krokodillen om aan te raken, een boottochtje op het meertje waarin de krokodillen zitten en zicht op bomen met ontelbaar nesten van “river-birds”. Daarna gaan Lene en Lisse nog wat in het zwembad spelen en drinken Lien en Rik een koffie aan de bar (klinkt toch geweldig in Ghana!).

Een rustige namiddag afgesloten met nog wat gezelschapsspelen en een lekkere warme douche! Heerlijk na 2 weken!