Na de zeer vermoeiende dag van gisteren, permitteerden we het ons om eens uit te slapen, nu ja... om 7u30 waren we wakker. Rik en Lene wandelden naar het kleine winkeltje om de hoek voor eitjes en suiker. Brood hadden we nog van gisteren...we moeten zelf voor ontbijt zorgen, maar daar zijn we eigenlijk wel blij mee! We maken verloren brood... heerlijk... koffie erbij, chocomelk voor Lisse en thee voor Lene! Nog wat appelsienen...jammie! Mawuli komt met ne big smile op onze deur kloppen om 8u30. “No african time” zegt hij; op tijd komen betekent dat! Hier zelfs een half uur te vroeg. Ook Joseph staat aan onze deur! We gaan in voormiddag de apen bezoeken in een dorpje hier vlakbij! Doordat de Afrikanen zo vroeg zijn, begint Lien al te stressen!!! We lijken even terug in België! Het zal voor ons terug aanpassen worden in België, dat beseffen we nu wel...

We vertrekken naar de monkey village, samen met Mawuli en Joseph, ongeveer 15 minuten rijden. Nog even langs de weg stoppen om een trosje bananen (stuk of 30) te kopen! Onze gids bij de apen heet Francis, hij neemt ons mee voor een wandeling door het bos... eigenlijk al heerlijk om de wandeling te doen! Hij maakt een kussend geluid om de apen te lokken en niet veel later bewegen alle takken en bladeren... langs alle kanten komen er aapjes kijken of er iets te eten valt... jullie kunnen al raden wie dat niet zo leuk vindt als ze niet kan inschatten wat die bewegende dieren wel en niet gaan doen! Francis toont ons wat we moeten doen: banaan stevig vasthouden, aap springt op je arm en probeert de banaan te pellen en op te eten! Lien bijt de spits af, het is wat onwennig, de apen zijn razendsnel, ze kunnen langs alle kanten “aanvallen”! Lisse wil het ook wel proberen! Francis helpt haar de eerste keer. Het gewicht van zo’n aap is niet niks, zo ongeveer 7kg! En bij Lisse komen er dan 2 apen aan haar arm hangen, ook nog eentje op haar schouder; en Lisse.... die poseert lachend voor de foto!! Ook Rik kan de aapjes bananen geven, er komt zelfs een moeder met baby-aap op de buik een banaantje meepikken! Op onze tocht komen we ook nog palm-wijn tegen; dit is eigenlijk het sap uit de palmboom, ze laten dat dan enkele dagen staan zodat het begint te fermenteren en alcoholgehalte krijgt! We proberen het eens uit... het proeft alsof je zure wijn drinkt, één van de omstaanders die onze zure gezichten ziet trekken, geeft aan dat je eerst wat van de Palm-wijn op de grond moet gieten om aan de aarde terug te geven, dan zou de palmwijn beter smaken. Zo gezegd, zo gedaan... en wat bleek??? De Palm-wijn smaakte net hetzelfde, even slecht dus!

Lene heeft alles meegedaan, maar wat van op afstand bekeken! We zijn fier op haar dat ze niet afhaakt en ondanks de schrik toch rustig kan blijven! Een hele vooruitgang. Na het apen-dorp rijden we terug naar Kpando. We halen nog wat fruit langs de weg (3 ananassen en 1 grote watermeloen) en water in de gekende plastic zakjes (deze gebruiken we voor te drinken, tanden te poetsen, koffie te zetten,...), halve liter per zakje.

Mawuli neemt ons mee voor een wandeling doorheen Kpando: hij laat ons het marktje zien, we gaan naar een houtsnijderij, we bezoeken een artisanale weverij (een andere kennen ze niet), we passeren nog een textielkraampje,... enfin... Mawuli gidst ons fantastisch, geeft uitleg, laat ons kennis maken met de lokale mensen,... toffe kerel!

Terug thuisgekomen, eten we snel nog wat rijst (overschotje van gisterenavond) ook Tempo (de andere gast die rondleidingen geeft komt aankloppen). Ze helpen Rik in de keuken met het snijden van de ananas en meloen, ze helpen mee opruimen,... alles met de glimlach. Namiddag zal Tempo ons op sleeptouw nemen; hij heeft een activiteit geregeld die Lene wel aanstaat! Met een bootje naar een verlaten eilandje om daar wat te relaxen en te zwemmen! We kregen de keuze voor een motorboot of eenboot met peddels (jullie kunnen al raden welke keuze de voorkeur had bij Lene en Lisse..). Een kwartiertje rijden tot aan het Volta-lake... daar wandelden we langs enkele huisjes tot aan de oever. Daar lagen enkele houten bootjes. We zagen ook dat de mensen er heel creatief zijn in het vangen van vis... bv. bamboestokken met een diameter van 10cm (verzwaard met stenen en gevuld met voer, worden in het water gegooid, de vis zwemt in de bamboe en kan niet meer terug!

Een vissersman trekt de motor op gang en daar gaan we... de stabiliteit van de boot op het water is niet ideaal, als iemand beweegt, lijkt het alsof we gaan omkiepen!! We zien ook dat tussen de planken van de boot aan de onderkant water sijpelt! Geen probleem, een doorgesneden plastic bus dient als schep om het water uit de boot te werken! Het leven kan toch simpel zijn!

We varen ongeveer 45 minuten, we passeren heel wat kleine eilandjes, we wanen ons bij expeditie robinson... heerlijk om op de boot te zitten en de wind te voelen terwijl het heerlijk warm is. We komen aan op het eiland, en moeten ons eerst gaan voorstellen aan de chief. Er woont hier een community van ongeveer 100 mensen samen, verstoken van de buitenwereld en in alles zowat zelfvoorzienend. De chief moet ons toestemming geven om op zijn eiland te komen zitten en zwemmen! Een hele ervaring, we hebben geluk, we krijgen toelating!! We maken nog een foto en gaan terug naar de oever van het eiland. Geen zandstrand, maar stenen, maar dat is geen probleem! We zetten ons materiaal onder een grote Baobab-boom en springen het water in! Het water is echt proper en ZA-LIG warm! We willen er niet meer uit...

De zon begint te zakken en de muggen komen langs, hoog tijd om terug te varen. We genieten zwijgzaam van de mooie omgeving...ongelooflijk dat we dit allemaal mogen beleven in Afrika!

Thuis aangekomen nemen we een douche, spelen Lene en Lisse met de kindjes van de buren op het terras en leert Rik de gidsen en de chauffeur nieuwe gezelschapsspelen. We eindigen de dag met heerlijke pizza die gemaakt is door Wisdom, ook 1 van de gasten van Luc’s project die een ongelooflijk goede kok is! Moe stappen we onder onze clamboe en vallen als een blok in slaap!